۱۳۸۷ تیر ۲۲, شنبه

صادقانه - بی رو در واسی

انگشتانم هنوز سر به راه اند . دستهایم را دوست دارم !


پ.ن. اوهوی ! با تو ام ! تویی که دیگه نمی دونم چی صدات کنم . تو که همه اش می گفتی چرا گذاشتی اش کنار. می دونی من دیروز ناخنهای دست چپم را کوتاه کردم . این دفعه جدی جدی . بعد از چند سال ... ؟


پ.ن. Ain't it a little pathetic که من توی بلاگم با تو حرف بزنم ؟!؟

هیچ نظری موجود نیست: