یه کمی خنده واسه روزای بارونی دارم، که خیال دارم تو کیسه دم دستم بذارم*

یک عالم خاطره،
می‌گیرم روی دوشم؟
نچ.
بوی دست‌هات،
طعم صدات،
توشه‌ي راهم؟
نچ.
عکس چشمهات با همه‌ي هزار و یک جور نگاه توش،
تو کوله‌بارم؟
نچ.
نمی‌برم اصلاً. چیزی نمی‌برم.
جاش یک تکه‌ی بزرگ از خودم، خود خودم را پیشت جا می‌گذارم
و مهاجرت می‌کنم
از تو
که کم از وطن‌م نداشتی
که سلول سلول‌ت را زندگی کرده‌ام
.

*تیتر از متن یکی از آهنگ‏‌های زیبا شیرازی