یادتان هست که چند روز پیش توی پارک ملت داشتند ساندویچ دراز با گوشت شترمرغ درست می کردند و می خواستند توی گینس هم ثبت کنند و کلی هم توی بوق و کرنا کرده بودند ؟ البته اینها یک عالمه نان ساندویچی را پشت سر هم چیده بودند و در واقع یک ساندویچ واحد نبود .من نمی دانم این دیگر چه جورش بود ولی حالا هر چه ... نمایندگان گینس هم آنجا بودند و نکته اش اینجا بوده که وقتی که آنها داشتند طول این ساندویچ یا شبه ساندویچ را اندازه می گرفتند ، ملت غیور همیشه در صحنه می ریزند سر ساندویچ و نمی دانم چقدرش را می خورند و خلاصه اندازه گیری انجام نمی شود و رکوردی هم ثبت نمی شود .
حالا شما خودتان بهت مسئولان گینس و خبرنگاران خارجی را تصور کنید.
باعث افتخار است نه؟حالا ما هی بگوییم احمدی نژاد آبروی ما را برد.کردان اینطور کرد.فلانی آنطور کرد. پس این مردم چی ؟ آنها گناهی ندارند ؟ آخه چرا این جماعت اینطوری می کنند ؟ حالا خوب بود نمایندگان گینس لااقل برای اینکه الکی هم نیامده باشند ، اسم ایرانی ها را به عنوان دله ترین ، ندید بدید ترین ، وحشی ترین یا همچین- چیزهای- دیگه ترین توی کتابشان ثبت می کردند ؟!ها؟هان؟! هزاری هم که ایرانی ها توی ناسا یک کاره ای بشوند یا جوانترین جراح دنیا بشوند یا مخ نابغه ریاضی بشوند و در دهه سوم زندگی استاد پرینستون بشوند .... هستند کسانی که همیشه یاد ما بیاورند که خانه از پای بست ویران است و تمدن دوهزار و پانصد ساله ما کشکی بیش نیست . شما خودتو ناراحت نکن!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر